یک منبع تغذیه تنظیم‌شده عمدتاً از سه بخش تشکیل شده است: مدار ورودی، مدار کنترل و مدار خروجی.
مدار ورودی: برای دریافت ولتاژ منبع تغذیه ورودی استفاده می‌شود. معمولاً شامل ترانسفورماتورها، مدارهای یکسوساز و مدارهای فیلترکننده است. ترانسفورماتورها برای کاهش ولتاژ منبع تغذیه، مدارهای یکسوساز، برق AC را به برق DC تبدیل می‌کنند و مدارهای فیلترکننده برای صاف کردن ولتاژ خروجی استفاده می‌شوند.
مدار کنترل: برای نظارت بر ولتاژ خروجی و ارائه سیگنال‌های تنظیم به مدار خروجی استفاده می‌شود. این مدار عمدتاً از مدار بازخورد و مدار مقایسه تشکیل شده است. مدار بازخورد، سیگنال بازخورد ولتاژ خروجی را جمع‌آوری کرده و آن را برای مقایسه به مدار مقایسه ارسال می‌کند. مدار مقایسه، سیگنال بازخورد را با ولتاژ مرجع مقایسه کرده و یک سیگنال کنترل برای تنظیم ولتاژ خروجی بر اساس نتیجه مقایسه تولید می‌کند.
مدار خروجی: برای تولید ولتاژ پایدار و ارسال آن به بار استفاده می‌شود. معمولاً از یک تنظیم‌کننده ولتاژ، یک خازن و یک مقاومت تشکیل شده است. تنظیم‌کننده ولتاژ، سیگنال کنترل را به یک مقاومت قابل تنظیم تبدیل می‌کند که همراه با ولتاژ ورودی، به عنوان مدار شارژ و دشارژ برای خازن عمل می‌کند. با تنظیم نرخ تغییر خازن، ولتاژ خروجی تثبیت می‌شود.