استراتژی کنترل اینورتر کلید دستیابی به خروجی پایدار و کارآمد است. در اینجا چندین استراتژی رایج کنترل اینورتر آورده شده است:
- کنترل نوع ولتاژ: با کنترل زمان سوئیچینگ دستگاه سوئیچینگ، ولتاژ خروجی مقدار مرجع ولتاژ داده شده را دنبال می کند. کنترل نوع ولتاژ دارای مزایای سرعت پاسخ سریع و دقت کنترل بالا است، اما باعث آلودگی هارمونیک قابل توجهی در شبکه برق می شود.
- کنترل نوع جریان: با کنترل زمان سوئیچینگ دستگاه سوئیچینگ، جریان خروجی مقدار مرجع جریان داده شده را دنبال می کند. کنترل نوع فعلی توانایی سرکوب هارمونیک خوبی دارد، اما سرعت پاسخ آهسته و دقت کنترل پایین است.
- کنترل هیبریدی: با ترکیب مزایای کنترل نوع ولتاژ و کنترل نوع جریان، به کنترل همزمان ولتاژ و جریان خروجی اینورتر دست می یابد. کنترل هیبریدی دارای مزایای سرعت پاسخ سریع، دقت کنترل بالا و آلودگی هارمونیک کم است، اما الگوریتم کنترل نسبتا پیچیده است.
پایداری و دقت فرکانس خروجی اینورتر
پایداری و دقت فرکانس خروجی اینورتر از شاخص های مهم برای اندازه گیری عملکرد آن است. روش های زیر برای بهبود پایداری و دقت فرکانس خروجی اینورتر آورده شده است: - استفاده از دستگاه های سوئیچینگ با کارایی بالا: انتخاب دستگاه های سوئیچینگ با سرعت سوئیچینگ بالا و مقاومت کم می تواند فرکانس خروجی اینورتر را افزایش دهد.
- الگوریتم کنترل بهینه سازی: با بهینه سازی الگوریتم کنترل می توان سازگاری اینورتر با عوامل خارجی مانند نوسانات برق ورودی و تغییرات بار را بهبود بخشید و در نتیجه پایداری فرکانس خروجی را افزایش داد.
- معرفی تنظیم بازخورد: با معرفی سیگنال های بازخورد مانند ولتاژ و جریان خروجی، می توان به تنظیم بلادرنگ فرکانس خروجی اینورتر دست یافت و دقت فرکانس را بهبود بخشید.
- استفاده از فناوری پیشرفته فیلتر: فیلترهای با کارایی بالا مانند فیلترهای LC، فیلترهای نوع π و غیره برای فیلتر کردن اجزای فرکانس بالا در سیگنالهای PWM و بهبود پایداری فرکانس خروجی استفاده میشوند.