Het UPS-voedingssysteem bestaat uit vier onderdelen: gelijkrichting, energieopslag, conversie en schakelregeling. De spanningsstabilisatiefunctie van het systeem wordt meestal voltooid door gelijkrichters, die gebruikmaken van regelbare silicium- of hoogfrequente schakelgelijkrichters. Ze hebben de functie om de uitgangsamplitude te regelen op basis van veranderingen in extern vermogen, zodat wanneer het externe vermogen verandert (wat moet voldoen aan de systeemvereisten), de uitgangsamplitude van de gelijkgerichte spanning in principe ongewijzigd blijft. De zuiveringsfunctie wordt voltooid door de energieopslagbatterij. Vanwege het onvermogen van de gelijkrichter om onmiddellijke pulsinterferentie te elimineren, zijn er nog steeds interferentiepulsen in de gelijkgerichte spanning. Naast de functie van het opslaan van DC-energie, zijn energieopslagbatterijen als het aansluiten van een grote condensator op een gelijkrichter, en de equivalente capaciteit van de energieopslagbatterij is recht evenredig met zijn capaciteit. Vanwege het feit dat de spanning over de condensator niet plotseling kan veranderen, worden de afvlakkingskarakteristieken van de condensator voor pulsen gebruikt om pulsinterferentie te elimineren, wat dient als een zuiveringsfunctie, ook bekend als afscherming tegen interferentie. De frequentiestabiliteit wordt bereikt door de transformator, en de frequentiestabiliteit is afhankelijk van de stabiliteit van de oscillatiefrequentie van de transformator. Voor het gemak van de dagelijkse bediening en het onderhoud van het UPS-voedingssysteem zijn systeembedieningsschakelaars, automatische bypass-schakelaars na zelfcontrolefouten van de host en onderhoudsbypass-schakelaars ontworpen voor schakelaarbesturing.
Wanneer de netspanning normaal functioneert, levert u stroom aan de belasting zoals weergegeven en laadt u tegelijkertijd de energieopslagbatterij op. Wanneer er plotseling een stroomstoring optreedt, start de UPS-voeding en levert de energieopslagbatterij de vereiste stroom aan de belasting om de normale productie te handhaven (zoals weergegeven in vetgedrukt zwart →). Wanneer de belasting ernstig overbelast is vanwege de productievereisten, wordt de netspanning gelijkgericht om de belasting rechtstreeks van stroom te voorzien (zoals weergegeven in de stippellijn).
Het UPS-voedingssysteem is hoofdzakelijk verdeeld in twee delen, de host en de energieopslagbatterij. Het nominale uitgangsvermogen is afhankelijk van het hostgedeelte en is gerelateerd aan de aard van de belasting, aangezien UPS-voedingen verschillende aandrijfcapaciteiten hebben voor belastingen met verschillende prestaties. Normaal gesproken moet het belastingvermogen voldoen aan 70% van het nominale vermogen van de UPS-voeding. De selectie van de capaciteit van de energieopslagbatterij is hoofdzakelijk afhankelijk van de lengte van de back-uptijd nadat het belastingvermogen is bepaald. Deze tijd varieert afhankelijk van de situatie van elke onderneming en wordt hoofdzakelijk bepaald door de aansluittijd van de back-upstroombron, meestal variërend van enkele minuten tot enkele uren. Vanwege de productiebehoeften staat de kleine en middelgrote staafproductielijn van Laigang geen stroomuitval toe. Daarom kan het UPS-voedingssysteem zelfstandig stroom gaan leveren na het detecteren van een spanningsonderbreking in het elektriciteitsnet. Naarmate de energieopslagbatterij langzaam ontlaadt, zal de capaciteit van de energieopslagbatterij na verloop van tijd geleidelijk afnemen. Rekening houdend met het feit dat de capaciteit van de energieopslagbatterij aan het einde van de levensduur afneemt tot 50% en er een bepaalde marge overblijft, bedraagt de werktijd van ons UPS-voedingssysteem 2 uur wanneer de energieopslagbatterij op volle capaciteit is en 1 uur wanneer deze op halve capaciteit is.